Όλα ξεκίνησαν πριν πέντε χρόνια περίπου.
Ήταν Σεπτέμβρης και σκεφτόμουν ότι πλησίαζαν τα γενέθλια των αγοριών. Να σημειώσω εδώ ότι τα παιδιά μου έχουν γεννηθεί την ίδια μέρα, 22 Νοεμβρίου.
Ο λόγος που σκεφτόμουν τα γενέθλια τους ήταν γιατί είχα κατά νου να τους κάνω ένα πειρατικό πάρτυ, αλλά ψάχνοντας στα τοπικά καταστήματαγια διακοσμητικά είχα απογοητευτεί επειδή ότι έβρισκα είχε να κάνει με τους Πειρατές της Καραϊβικής και το θεωρούσα τρομαχτικό για μωράκια ενός και τριών χρονών.
Μου μπήκε λοιπόν η ιδέα να φτιάξω μόνη μου τη διακόσμηση. Τι στο καλό σκέφτηκα θα τα καταφέρω, άλλωστε έχω δύο μήνες μπροστά μου. Άρχισα που λέτε να σχεδιάζω, να κόβω και να κολλάω αλλά και να ψάχνω για ιδέες στο internet όπου ανακάλυψα τους επαγγελματίες του είδους και πραγματικά εντυπωσιάστηκα.
Δυστυχώς δεν έχω αρκετές φωτογραφίες από εκείνο το πάρτυ γιατί με δύο μωρά στην αγκαλιά και καλεσμένους να περιποιηθείς που μυαλό για φωτογραφίες... αλλά θα σας περιγράψω αυτά που έφτιαξα.
Έκανα γιρλάντες σε κόκκινο, άσπρο και μάυρο και τις κρέμασα στο σαλόνι. Από τα φωτιστικά κρέμασα νεκροκεφαλές και στη σκάλα κρέμασα μπαλόνια στα αντίστοιχα χρώματα.
Ήταν Σεπτέμβρης και σκεφτόμουν ότι πλησίαζαν τα γενέθλια των αγοριών. Να σημειώσω εδώ ότι τα παιδιά μου έχουν γεννηθεί την ίδια μέρα, 22 Νοεμβρίου.
Ο λόγος που σκεφτόμουν τα γενέθλια τους ήταν γιατί είχα κατά νου να τους κάνω ένα πειρατικό πάρτυ, αλλά ψάχνοντας στα τοπικά καταστήματαγια διακοσμητικά είχα απογοητευτεί επειδή ότι έβρισκα είχε να κάνει με τους Πειρατές της Καραϊβικής και το θεωρούσα τρομαχτικό για μωράκια ενός και τριών χρονών.
Μου μπήκε λοιπόν η ιδέα να φτιάξω μόνη μου τη διακόσμηση. Τι στο καλό σκέφτηκα θα τα καταφέρω, άλλωστε έχω δύο μήνες μπροστά μου. Άρχισα που λέτε να σχεδιάζω, να κόβω και να κολλάω αλλά και να ψάχνω για ιδέες στο internet όπου ανακάλυψα τους επαγγελματίες του είδους και πραγματικά εντυπωσιάστηκα.
Δυστυχώς δεν έχω αρκετές φωτογραφίες από εκείνο το πάρτυ γιατί με δύο μωρά στην αγκαλιά και καλεσμένους να περιποιηθείς που μυαλό για φωτογραφίες... αλλά θα σας περιγράψω αυτά που έφτιαξα.
Έκανα γιρλάντες σε κόκκινο, άσπρο και μάυρο και τις κρέμασα στο σαλόνι. Από τα φωτιστικά κρέμασα νεκροκεφαλές και στη σκάλα κρέμασα μπαλόνια στα αντίστοιχα χρώματα.
Στο τραπέζι με τα φαγητά έβαλα χάρτινα πειρατικά καραβάκια και πήλινους πειρατές.
Το κάδρο που ήταν πάνω από το τραπέζι το έκανα χάρτη.
Επίσης έφτιαξα μονοκυάλια για όλα τα παιδάκια και τα έβαλα σε ένα μπαούλο μαζί με άλλους θηασυρούς. Είχα ζητήσει από τις μαμάδες να φορέσουν μπαντάνες στα παιδιά τους και είχα βρει το χαρακτηριστικό κάλλυμα ματιού για όλα.
Κάπως έτσι έγινε το πρώτο μας χειροποίητο πάρτυ και το αποτέλεσμα δικαίωσε τους κόπους αλλά και τις προσδοκίες μου.
Από τότε έχω κάνει διάφορα πάρτυ και για άλλα παιδάκια και κάθε φορά ενθουσιάζομαι αλλά και αγχώνομαι με την ιδέα να φτιάξω κάτι πέρα από τα συνηθισμένα του εμπορίου αλλά και να ικανοποιήσω τον πιο απαιτητικό πελάτη - τα παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου