Το τσαγιερό ή η τσαγιέρα του Καπελά

Μια συνάδελφος είχε στο γραφείο της ένα τσαγιερό και μου το έδωσε να το διακοσμήσω. Είχα σκεφτεί να κάνω decoupage, διάλεξα και τις χαρτοπετσέτες σε ρομαντικό στυλ αλλά μόλις ξεκίνησα κάτι δεν μου άρεσε και το άφησα στην άκρη.

Από τότε πέρασε ένας χρόνος! Το κοιτούσα και με κοιτούσε με παράπονο σαν να μου έλεγε πότε θα ασχοληθείς μαζί μου;
One year later το πήρα στα χέρια μου και άνοιξα το συρτάρι με τα υλικά χειροτεχνίας.

Et voila! Καμιά φορά η έμπνευση είναι και θέμα στιγμής.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι η ιδανική τσαγιέρα για τον Καπελά!